Είναι γνωστό ότι το να λέει κανείς ψέματα κατά την διάρκεια μιας συνέντευξης ή μιας συζήτησης καταλαμβάνει περισσότερη γνωστική ενέργεια από το να πει την αλήθεια.

Σε νέα μελέτη τους, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Portsmouth, διαπίστωσαν ότι όταν ειδικοί ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτό το εύρημα προς όφελός τους, ζητώντας από έναν ύποπτο να εκτελέσει μια πρόσθετη, δευτερεύουσα εργασία κατά την ανάκριση, είχαν περισσότερες πιθανότητες να εκθέσουν εκείνον που έλεγε ψέματα.

Αυτό διότι η επιπλέον γνωστική δύναμη που χρειαζόταν για να συγκεντρωθεί σε μια δευτερεύουσα εργασία (εκτός από το ψέμα) ήταν ιδιαίτερα δύσκολη.

Ψέματα, αλήθεια & χρόνος

Η δευτερεύουσα εργασία που χρησιμοποιήθηκε στο συγκεκριμένο πείραμα ήταν η ανάκληση ενός επταψήφιου αριθμού κυκλοφορίας αυτοκινήτου. Η δευτερεύουσα εργασία αποδείχθηκε αποτελεσματική μόνο αν έλεγαν σε όσους ψεύδονταν ότι ήταν σημαντικό.

Η έρευνά μας έχει δείξει ότι οι αλήθειες και τα ψέματα μπορεί να ακούγονται εξίσου εύλογα, αρκεί να δοθεί σε εκείνους που ψεύδονται η πολύτιμη ευκαιρία να σκεφτούν τι θα πουν. Όταν αυτή δεν υπάρχει ή γίνεται μικρότερη, τότε η αλήθεια ακούγεται πιο εύλογη συγκριτικά με το ψέμα.

Τα ψέματα ακούγονται λιγότερο εύλογα από αλήθειες στο πείραμά μας, ιδιαίτερα όταν οι ερωτηθέντες έπρεπε επίσης να εκτελέσουν μια δευτερεύουσα εργασία και τους είπαν ότι αυτή η εργασία ήταν σημαντική αναφέρουν οι ερευνητές.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο International Journal of Psychology and Behavior Analysis.

Τι προδίδει τους ψεύτες

Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών, οι ψεύτικες ιστορίες ακούγονταν λιγότερο αληθοφανείς ενώ ήταν και λιγότερο σαφείς, ιδιαίτερα όταν τα άτομα ήταν απασχολημένα και με μια δεύτερη δραστηριότητα.

Το μοτίβο των ευρημάτων μας δείχνει ότι η ενασχόληση με δευτερεύουσες δραστηριότητες κατά την συνομιλία με ένα πρόσωπο θα μπορούσε να διευκολύνει τον εντοπισμό ψεύδους. Ωστόσο, όπως μας λένε οι ειδικοί χρειάζεται προσοχή στην επιλογή τους.

Φαίνεται ότι μια δευτερεύουσα εργασία θα είναι αποτελεσματική μόνο εάν το άτομο που υποπτεύεστε ότι λέει ψέματα δεν την παραμελήσει.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε λέγοντας του ότι είναι σημαντική όπως έγινε στο πείραμα των ερευνητών, είτε εισάγοντας μια δευτερεύουσα εργασία που δεν μπορεί να παραμεληθεί, όπως το πιάσιμο ενός αντικειμένου ή το κράτημα ενός αντικειμένου στον αέρα.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το www.in.gr