Η αφετηρία του Καντ είναι ότι το μόνο αυτοτελές καλό είναι η καλή βούληση. Ο χαρακτήρας, το ταλέντο, ο αυτοέλεγχος και η τύχη δεν είναι απαραίτητα καλά. Η βούληση είναι καλή όχι εξαιτίας των τελικών αποτελεσμάτων της, αλλά επειδή ακολουθεί τον αναγκαίο και καθολικό, μη εμπειρικό νόμο της ελευθερίας της βούλησης. Το ηθικό πράττειν είναι καλό καθ’εαυτό.

Ο Καντ πίστευε σθεναρά ότι ζούσε σε μια εποχή που η φιλοσοφία θα χρειαζόταν να υποκαταστήσει το ρόλο που έπαιξε κάποτε η θρησκεία. Αυτό τον βοήθησε να φτάσει στην πιο διάσημη έννοια του: την «κατηγορική προσταγή».

Δείτε στο παρακάτω βίντεο τη θεωρία του.

• Προηγούμενο
• Επόμενο